بررسی گوشی Moto X 2013 موتورولا

Moto X 2013 از جنبه‌های مختلفی، یک دستگاه کاملا متمایز در زمان خود به شمار می‌رفت که قرار بود محدوده‌ی گوشی‌های هوشمند را در بازارهای هدف خود متحول کند. گوشی هوشمندی که پس از مدت‌ها بار دیگر موتورولا را بر سر زبان‌ها انداخت. این گوشی هوشمند وجوه تمایز خاصی در روح و کالبد خود داشت که تولید مستقیم در ایالات متحده، فراهم آوردن امکان شخصی‌سازی پنل پشتی و رنگ‌بندی جلویی پیش از خرید توسط کاربر و خصوصیت ویژه‌ای برای بیدار کردن گوشی بدون دست زدن به آن از مواردی هستند که در آن زمان مختص موتو ایکس بودند.

شرکت‌های بزرگی که در خاک ایالات متحده فعالیت می‌کنند، نظیر اپل و موتورولا، تلاش کردند با تحریک افکار عمومی در خصوص محصولات تولید داخل بعنوان یک حرکت استراتژیک، موجب بهبود فروش دستگاه‌های خود در این کشور شوند. پس از آن که موتورولا در سال 2013 از این شیوه بهره برد، اپل نیز رویکرد مشابهی را در خصوص Mac Pro جدید خود در پیش گرفت و اعلام کرد این دستگاه بصورت کامل در ایالات متحده تولید خواهد شد.

 طراحی و کیفیت ساخت

موتورولا نیز همچون برخی سازندگان مطرح گوشی‌های هوشمند، به سمت یک زبان طراحی خاص حرکت می‌کند که تمایز و شخصیت را برای محصولاتش به ارمغان آورد. زبان طراحی این شرکت که اکنون در نسل جدید Moto X و نکسوس 6 به بلوغ نسبی رسیده، در حقیقت از Moto X 2013 آغاز شده بود. در توصیف این دستگاه اگر فاکتور خوش‌دست بودن را بعنوان یکی از نکات مثبت آن ذکر نکنیم، مسلما در حق آن ظلم کرده‌ایم، اما این طراحی با معیارهای امروزی دیگر آن چشمگیری سابق را با خود به همراه ندارد. در این دستگاه خبری از فلز نیست و فریم کلی از جنس پلاستیک است. این در حالی است که کاربران قادر هستند جنس پنل پشتی و رنگ تمام قسمت‌های دستگاه را پیش از سفارش از طریق سرویس آنلاین ویژه‌ای که موتورولا فراهم آورده، تعیین کنند. دستگاهی که در اختیار زومیت است همانگونه که از تصاویر نیز مشهود است، به پنل پشتی از جنس چوب مجهز است و بخش جلویی آن کاملا مشکی است. 

موتورولا از رویکردی یکپارچه در طراحی و ساخت موتو ایکس بهره برده است. ابزار بندانگشتی کوچکی که درون جعبه قرار گرفته کاربر را برای خارج کردن اسلات سیم‌کارت یاری خواهد کرد اما بجز این مورد، نه تنها امکان باز کردن درب پشتی وجود ندارد، بلکه خبری از اسلات کارت حافظه نیز در Moto X نیست. جنس قسمت پشتی دستگاه، چوب آبنوس است که حس جالب و متفاوتی را هنگام در دست گرفتن منتقل می‌کند. هرچند این جنس بدنه را تاکنون در دستگاه دیگری تجربه نکرده‌ایم، اما در حقیقت نمای ظاهری و حس کلی، نزدیکی بسیاری به همان پلاستیک معمولی دارد؛ شاید حتی در نگاه اول تصور کنید با دستگاهی پلاستیکی مواجه هستید که طرح چوب بر روی آن نقش بسته است. شاید اگر در Moto X 2013 نیز همچون نسل جدید این دستگاه که به تازگی معرفی شده است، از فریم فلزی استفاده می‌شد، قضیه به کلی حالت متفاوتی به خود می‌گرفت.

مشخصات فنی گوشی Motorola Moto X 2013:

انحنای موجود در طراحی قسمت پشتی و حاشیه‌های دستگاه موجب می‌شود این گوشی به خوبی در دست بنشیند؛ شاید حتی بتوان Moto X را یکی از خوش‌دست‌ترین گوشی‌های هوشمند زیر 5 اینچ دانست. در نگاهی به قسمت پنل جلویی دستگاه، اسپیکر مکالمه‌ در جای معمول خود قرار گرفته و دوربین مکالمه‌ی تصویری نیز در کنار آن جای گرفته است. موردی که اندکی قسمت جلویی را از مهندسی کلی گوشی‌های هوشمند متمایز می‌کند، جای‌گیری میکروفون مکالمه بر روی پنل جلویی است. این دستگاه در بالاترین مقدار، 10.4 میلی‌متر ضخامت دارد که در گوشه‌ها به 5.6 میلی‌متر می‌رسد؛ وزن دستگاه نیز 130 گرم است. در قسمت گوشه‌ی سمت راست، شاهد کلیدهای قفل صفحه و تنظیم حجم صدا هستیم که از سختی و کیفیت مناسبی برخوردار هستند. گوشه‌ی سمت چپ، میزبان درگاه سیم‌کارت مینی است و گوشه‌ی پایین نیز بجز درگاه میکرو USB، مورد دیگری برای ارائه وجود ندارد. ورودی جک هدفون نیز بر روی لبه‌ی بالایی دستگاه در قسمت وسط قرار گرفته که در ترکیب با انحنای خاص دستگاه در بخش بالایی، ظاهر جذابی را برای آن ایجاد کرده است. عدم استفاده از کلیدهای فیزیکی در زیر نمایشگر و وجود حاشیه‌های معقول باعث می‌شود بیشتر قسمت جلویی گوشی به صفحه‌نمایش اختصاص داده شده باشد.

اگر دستگاه را پشت و رو کرده و نگاهی به پنل پشتی داشته باشیم، زیبایی Moto X را بهتر درک خواهیم کرد. انحنای بخش بالای دستگاه که به قسمت پشتی کشیده شده است، اندکی بالاتر از دایره‌ی خوش تراشی قرار گرفته که سنسور 10 مگاپیکسلی دوربین ClearPixel را در دل خود جای داده است. فلش LED در تقارن با دوربین، در زیر آن قرار گرفته و در موازات آن اندکی پایین‌تر شاهد فرورفتگی جالب توجهی در دل چوب هستیم که لوگوی موتورولا درون آن نشسته است. همچنین اسپیکر اصلی Moto X نیز سمت راست دوربین جای گرفته است. علاوه براین، با اندکی دقت در قسمت پایینی، شاهد میکروفون دوم حذف نویز هستیم.

صفحه‌نمایش و اسپیکر

 Moto X از یک صفحه‌نمایش 4.7 اینچی با رزولوشن 720p استفاده می‌کند که پنل آن از نوع AMOLED است. این صفحه‌نمایش تراکم 316 پیکسل بر اینچ دارد که اندازه‌ی کاملا مطلوبی محسوب می‌شود. مسلم است که نمایشگر این دستگاه در مقابل صفحه‌های به شدت متراکم و بهبود یافته‌ی پرچمداران 2014 حرف زیادی برای گفتن ندارد، اما این صفحه به هیچ عنوان آنگونه که شاید تصور کنید ضعیف نیست. به لطف فناوری AMOLED به کار گرفته شده در Moto X، زاویه‌ی دید پنل بسیار وسیع بوده و کیفیت نمایش تصاویر کاملا راضی‌کننده است. البته اگر از فاصله‌ی بسیار نزدیک به تصویر نگاه کنید، احتمالا قادر به تمیز دادن پیکسل‌ها خواهید بود ولی در استفاده‌ی عادی روزانه، متن‌ها کاملا خوانا و مناسب دیده می‌شوند.

به نظر می‌رسد برای بهبود وضعیت عمر باتری، موتورولا اندکی بیش از حد به تنظیم خودکار نور صفحه سخت گرفته که در نتیجه‌ی آن در برخی مواقع، حالت اتوماتیک موجب عدم خوانایی نمایشگر می‌شود. همچنین باید این مساله را نیز در ذهن داشت که برخلاف نمایشگرهای مبتنی بر AMOLED جدید شرکت سامسونگ که پس از ایجاد بهینگی‌های قابل توجه، قادر به نمایش کاملا صحیح رنگ‌ها هستند، نمایشگر Moto X از ضعف سنتی فناوری AMOLED یعنی نمایش اشباع رنگ‌های گرم رنج می‌برد. با این وجود پس از قرار دادن این گوشی هوشمند در کنار دستگاهی نظیر گلکسی اس 4، نتیجه‌ی ارائه شده توسط Moto X را کاملا راضی کننده خواهید یافت. مقدار روشنایی نمایشگر 4.7 اینچی برای استفاده‌ی عادی قابل قبول است اما در زیر نور مستقیم خورشید برای کار کردن با دستگاه اندکی با مشکل روبرو خواهید شد.

کیفیت اسپیکر Moto X در سطح بسیار خوبی قرار دارد و تنه به تنه‌ی پرچمداران فعلی بازار می‌زند. در بالاترین سطح صدا، اندکی با کاهش کیفیت روبرو خواهیم بود اما کیفیت اسپیکرهای Moto X در مجموع در رده‌ی مناسبی قرار می‌گیرد.

سخت افزار و بازده

موتورولا در دل موتو ایکس از یک معماری اختصاصی با نام X8 بهره برده که ماهیت سیستم روی یک چیپ را نمی‌توان به آن اطلاق کرد. در حقیقت معماری X8 این گوشی ترکیبی از پردازنده‌ی دو هسته‌ای اسنپدراگون S4 Pro است که بر روی فرکانس کاری 1.7 گیگاهرتز فعالیت می‌کند، واحد پردازشی گرافیکی چهار هسته‌ای Adreno 320 در کنار دو هسته‌ی اختصاصی اضافی و نیز 2 گیگابایت حافظه‌ی رم است. دو هسته‌ی اختصاصی یاد شده، وظیفه‌ی اجرای عملکردهای مخصوصی را با حداکثر بهینگی و کمترین میزان مصرف انرژی بر عهده دارند که موتو ایکس را از سایر رقبای اندرویدی متمایز می‌کند. این قابلیت‌ها Active Display ،Quick Capture و Touchless Control نام دارند که در بخش «نرم‌افزار» همین بررسی به تشریح کامل آن‌ها خواهیم پرداخت. 

 در حالی که اغلب تولیدکنندگان در بازه زمانی عرضه‌ی Moto X به پردازنده‌های جدیدتر اسنپدراگون نظیر مدل‌های 400 یا 800 روی آورده بودند، اما معماری ترکیبی موتورولا در سیستم X8 ممکن است موجب سردرگمی شما برای تعیین قدرت دستگاه شود. در اینگونه موارد، بنچ‌مارک‌ها همیشه نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا می‌کنند، اما با در نظر گرفتن این مساله که همیشه امکان دستکاری نتیجه‌ی این تست‌ها توسط تولیدکنندگان وجود دارد و همچنین عدم نمایش سطح بهینگی در آن‌ها، بهتر است ملاک انتخاب را بر روی تجربه‌ی کاربری و سطح پاسخگویی دستگاه به فشار کاری روزانه قرار دهیم. باید گفت که Moto X تحت آزمایش‌هایی که در زومیت بر روی آن اجرا کردیم، از نظر سطح روانی و پاسخگویی، عملکردی عالی از خود به نمایش گذاشت. نه تنها در حالت عادی، بلکه پس از اجرای تعداد زیادی اپلیکیشن در پس‌زمینه، باز هم خبری از هیچگونه لگ و تاخیر در عملکرد نخواهد بود. به لطف حافظه‌ی رم 2 گیگابایتی، امکان بهره‌جویی از قابلیت چندوظیفگی اندروید به بهترین شکل ممکن فراهم است.

با نگاهی به بنچ‌مارک‌های جدول فوق در خواهید یافت که این دستگاه را می‌توان به نوعی رقیب پرچمداران سال پیش اندرویدی دانست. 

AnTuTu

AnTuTu تمام بخش‌های سخت‌افزار شامل حافظه‌ رم، حافظه ذخیره سازی،‌ پردازنده و GPU را مورد آزمایش قرار می‌دهد و یک امتیاز کلی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. CPU بیشترین تاثیر را در کسب امتیاز بهتر در AnTuTu دارد.

Linpack

لین‌پک از طریق اجرای دستورات محاسباتی ریاضی، قدرت پردازنده در اجرای دستورات ریاضی را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. هرچه امتیاز بالاتر باشد نشان از قدرت بیشتر پردازنده در محاسبات عددی است. لین‌پک حتی برای محاسبه توان پردازشی سوپر کامپیوترها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

Quadrant 2

در این بنچمارک، پردازنده اصلی (CPU)، ورودی و خروجی‌ها و پردازنده گرافیکی مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و امتیاز ارائه شده در واقع برآیند امتیاز این سه بخش اصلی است.

BaseMark OS II

بیس‌مارک نیز کلیه سخت‌افزار یک گجت را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. در این بنچمارک نیز تمرکز اصلی بر روی قدرت پردازنده است. بیس‌مارک حتی قدرت تک هسته و چند هسته‌ی پردازنده را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. هر چه امتیاز بیشتر باشد بهتر است.

3D Mark: Ice Storm

3D Mark یکی از معتبرترین نرم‌افزارهای بنچمارک در دنیای PC است که از چندی پیش به دنیای موبایل نیز راه یافته است. در این نرم‌افزار تمرکز اصلی بر روی قدرت پردازنده گرافیکی (GPU) است. هرچه امتیاز بالاتر باشد، محصول قدرت پردازش گرافیکی بیشتری دارد و قادر است به شکل بهتری بازی‌های گرافیکی را اجرا کند.

Vellamo

در این بنچمارک بخش‌های مختلف سخت‌افزار مورد آزمایش قرار می‌گیرد. این نرم‌افزار عملکرد سیستم‌ را در وب‌گردی، اجرای کدهای جاوا اسکریپت، HTML 5 و رندر تصاویر دو بعدی و سه بعدی می‌پردازد. در این بنچمارک بخش‌های مختلف سخت‌افزار تاثیر گذار هستند، اما CPU نقش بیشتری در کسب امتیاز بهتر ایفا می‌کند.

نرم‌افزار

در واقع می‌توان بخش نرم‌افزار را یکی از مهم‌ترین نقاط قوت Moto X دانست. این گوشی به لطف معماری ویژه‌ی سیستم پردازشی X8 که از پردازنده‌هایی کم‌مصرف و بهینه بهره می‌برد، قادر به اجرای عملکردهای ویژه‌ای است که در هیچ‌یک از گوشی‌های پیش از Moto X شاهدش نبودیم. Moto X در زمان معرفی و عرضه، به نسخه‌ی 4.2.2 سیستم‌عامل اندروید آبنبات پاستیلی مجهز بود که البته پس از مدت کوتاهی به نسخه‌ی 4.4 کیت‌کت بروزرسانی شد. همچنین جالب است بدانید موتورولا تصمیم دارد بزودی اندروید 5.0 آبنبات چوبی را برای این گوشی هوشمند ارائه کند. 

موتورولا در Moto X بجز مجموعه‌ای از بهبودهای جزئی و افزودن برخی قابلیت‌های جدید، تغییر چندانی در سیستم‌عامل اندروید نداده و تجربه‌ی کاربری همان اندروید خالص را به شما ارائه خواهد کرد. مساله این است که همین بهبودهای جزئی اعمال شده به اندازه‌ای خوب هستند که احتمالا تعجب خواهید کرد چرا در اندروید خام شاهد حضور آن‌ها نیستیم. هنگام روشن کردن دستگاه و پیش از ورود به صفحه‌ی ورود اندروید، لوگوی موتورولا به شیوه‌ای جدید به نمایش در می‌آید که حرف M در آن به شکل یک کره‌ی زمین با حیاتی سبز در معرض دید قرار می‌گیرد. با اولین ورود به سیستم‌عامل، اپلیکیشن Motorola Migrate به شما پیشنهاد می‌شود که وظیفه‌ی آن، انتقال اطلاعات از گوشی هوشمند قبلی شما به Moto X است. بخاطر اینکه تصمیم داشتیم به بررسی تجربه‌ای خالص و صحیح از این گوشی هوشمند بپردازیم این اپلیکیشن را مورد آزمایش قرار ندادیم تا عملکردهای کلی دستگاه تحت تاثیر قرار نگیرد و دقیقا بتوانیم مشخص کنیم چه اپلیکیشن‌هایی بصورت پیش‌فرض با Moto X ارائه شده‌اند.

در میان بهبودها و قابلیت‌های اعمال شده توسط موتورولا، مسلما می‌توان از Active Display بعنوان یکی از جذاب‌ترین‌ها یاد کرد. این قابلیت که به لطف پردازنده‌ی اختصاصی و کم‌مصرف گنجانده شده در معماری X8 ایجاد شده، چیزی است که موجب می‌شود Moto X دستگاهی هوشمندتر از سایر گوشی‌های هوشمند معمولی باشد. بر اساس قابلیت Active Display، به محض اینکه گوشی خود را از جیب خارج کرده یا از روی میز بردارید، بخشی از صفحه‌نمایش به آیتم‌های مخصوصی شامل زمان، اعلان‌های مهم و کلید باز کردن قفل اختصاص خواهد یافت. برای اطلاع از نوتیفیکیشن‌ها کافی است انگشت خود را بر روی آیکون نمایان شده نگه دارید تا خلاصه‌ای از موضوع به اطلاع‌تان برسد؛ در صورتی که قصد داشته باشید بصورت کامل با اعلان دریافتی تعامل کنید، کافی است انگشت خود را به جهت مشخص شده بکشید تا به اپلیکیشن مربوطه هدایت شوید. البته برای کسانی که نگرانی‌های حریم خصوصی و امنیتی دارند نیز حالت ویژه‌ای در نظر گرفته شده که اعلان‌ها بصورت چشمک‌زن نمایش داده می‌شوند و الزاما در معرض دید کسی قرار نخواهند گرفت. علاوه بر این، می‌توان به سادگی با تغییر تنظیمات پیش‌فرض، مشخص کرد دقیقا چه اعلان‌هایی نمایش داده شوند، چه زمانی نمایش داده شوند یا به کلی از نمایش آن‌ها جلوگیری کنید. بخاطر نامتعارف بودن این قابلیت ممکن است در ابتدا اندکی حس آزاردهنده‌ای نسبت به آن داشته باشید چرا که با هر حرکتی، صفحه‌نمایش دستگاه به حالت نیمه روشن درآمده و به نمایش اطلاعات می‌پردازد.

نرم‌افزار Assist که در Moto X تعبیه شده یکی دیگر از مواردی است که هوشمندی این دستگاه را از سایر رقبا متمایز می‌کند. این برنامه پس از فعال‌سازی حالتی هوشیار نسبت به محیط را به دستگاه می‌بخشد. بنابراین شما در هر وضعیتی که قرار گرفته باشید گوشی هوشمندتان موقعیت شما را با استفاده از سنسورها تشخیص می‌دهد و مثلا در هنگام رانندگی، حالت Driving Mode را فعال خواهد کرد. از دیگر قابلیت‌های این اپلیکیشن می‌توان به سایلنت کردن دستگاه در جلسه‌های کاری و نیز غیرفعال کردن نوتیفیکیشن‌ها در ساعات خواب کاربر اشاره کرد که البته همگی این موارد نیازمند راه‌اندازی اولیه‌ی Assist توسط کاربر است. یکی از جالبترین ویژگی‌های این قابلیت اختصاصی موتورولا این است که مثلا می‌توانید آن را طوری تنظیم کنید که مواقعی که در منزل هستید، اگر کسی با شما تماس گرفت، دتگاه نام مخاطب را برای شما بخواند، یا مثلا وقتی پیامکی برای شما ارسال می‌شود، بدون نیاز به اجازه، محتوای آن برای شما خوانده شود.

 یکی دیگر از قابلیت‌های ویژه‌ی Moto X، امکان صدا کردن دستگاه و به کار گیری دستیار صوتی بدون روشن بودن صفحه‌نمایش است. قابلیتی که در حالت عادی و بدون پردازنده‌ی اختصاصی انرژی بسیاری مصرف خواهد کرد و اجرای آن را غیرمنطقی می‌کند. سیستم دستیار صوتی این گوشی با گفتن عبارت «Okay, Google Now» فعال شده و آماده‌ی اجرای دستورات شما خواهد بود. این قابلیت اغلب توانمندی‌های گوگل ناو را در اختیارتان خواهد گذاشت که می‌توان به برقراری تماس، دریافت جهت‌یابی مسیر، اجرای اپلیکیشن‌ها، ارسال پیغام، تنظیم هشدار یا یادآور، پرسیدن سوال یا حتی اجرای موسیقی اشاره کرد. در خصوص مساله‌ی امنیتی نیز لازم است خیالتان را راحت کنیم؛ سیستم Touchless Control در هنگام راه‌اندازی در سه مرحله کاملا صدای شما را تشخیص و تبطیق داده و به صدای هیچ شخص دیگری پاسخ نخواهد داد. در صورتی که نوتیفیکیشن‌هایی داشته باشید، کافی است به دستگاه بگویید: «OK Google! What's Up». موتو ایکس شروع به خواندن جزئیات تمام اطلاع‌رسانی‌های جدید شما خواهد کرد. به طور کلی ایده همه این سرویس‌ها این بوده که کاربر تا حد امکان کمتر از دست خود برای برقراری ارتباط با تلفن هوشمند خود بهره ببرد.

موتورولا در نهایت اپلیکیشن دوربین را نیز به سلیقه‌ی خود شخصی‌سازی کرده که با نام Quick Capture شناخته می‌شود. در بخش دوربین، با جزئیات بیشتری به این برنامه خواهیم پرداخت. برای بهبود فرآیند یادگیری کار با دستگاه، موتورولا با ورود به هر برنامه یا قسمت مهم سیستم‌عامل، راهنمای ساده‌ای پیش روی کاربر قرار می‌دهد که بسیار کاربردی و جالب به نظر می رسد. هرچند ممکن است در روز اول استفاده، این مساله اندکی موجب کاهش سرعت شما شود ولی در مجموع این اقدام را می‌توان نکته‌ای مثبت ارزیابی کرد.

باتری

موتورولا در این دستگاه از یک باتری لیتیوم یونی 2,200 میلی‌آمپر ساعتی بهره برده که برای چنین گوشی هوشمندی کاملا مناسب به نظر می‌رسد. در آزمایش‌های استاندارد صورت گرفته توسط زومیت، یک ویدیو 720p که حداکثر توان نمایشگر Moto X را در روشنایی 50 درصد به خدمت می‌گیرد آنقدر پخش شد تا باتری دستگاه بصورت کامل تخلیه شود. Moto X در این تست با زمان 8 ساعت و 30 دقیقه در میانه‌ی میدان قرار می‌گیرد. همچنین Moto X در تست بنچ‌مارک باتری نیز زمان 13 ساعت و نیم استفاده‌ی مداوم را  ثبت می‌کند که بسیار مناسب به نظر می‌رسد. هرچند این عمر باتری، اکنون توسط برخی پرچمداران جدید شکسته شده اما در هر حال مشخص است که عمر باتری این گوشی هوشمند جزو دغدغه‌های کاربر نخواهد بود.

البته توجه به این نکته ضروری است که تست‌های صورت گرفته بدون فعال بودن حالت ذخیره‌ی نیرو اجرا شده‌اند و با اجرای برخی تنظیمات ساده قادر خواهید بود مدت زمان همراهی دستگاه را به اندازه‌ی قابل قبولی افزایش دهید.

دوربین

موتورولا از یک سنسور 10 مگاپیکسلی ClearPixel در Moto X بهره برده که به فوکوس خودکار، فلش LED، قابلیت ثبت تصاویر HDR، یافتن چهره و از این دست قابلیت‌های عمومی گوشی‌های هوشمند مجهز شده است. این دوربین قادر است به ثبت ویدیو در رزولوشن 1080p با سرعت 30 فیم بر ثانیه بپردازد. موتورولا در اجرای بهبودهای نرم‌افزاری خود بخش دوربین را هم از یاد نبرده و قابلیت‌های جالبی برای آن در نظر گرفته است. برای اجرای سریع اپلیکیشن دوربین و از دست ندادن لحظه‌ها، قابلیتی تعریف شده که به وسیله‌ی آن، با چرخاندن مچ دست، گوشی حتی در صورت خاموش بودن صفحه مستقیما به اپلیکیشن دوربین خواهد رفت. در رابط کاربری دوربین Moto X نیز خبری از کلید مخصوص ثبت تصویر نیست و صرفا با لمس صفحه، عمل عکس برداری انجام خواهد شد. متاسفانه همین موضوع باعث شده تا در برخی موارد فوکوس بر روی سوژه‌ی مورد نظر شما انجام نشود. این مشکل مخصوصا زمانی که قصد دارید عکس‌برداری مایکرو داشته باشید، بیشتر به چشم می‌خورد.

برای استفاده از قابلیت ویژه‌ی Quick Capture، لازم است حرکت مشخصی با دستگاه انجام دهید که این حرکت مشخص به توصیف خود موتورولا، شبیه به «چرخاندن دستگیره‌ی در و سپس بازگرداندن آن به حالت اول» است.

در حالتی شبیه به Burst mode، با نگاه داشتن انگشت خود بر روی صفحه شاهد تصویربرداری پشت سر هم دوربین خواهید بود که البته تعداد عکس‌های ثبت شده در این حالت برای کاربر به نمایش در خواهد آمد. موتورولا تلاش کرده تا جایی که ممکن است تنظیمات دوربین را بصورت خودکار اجرا کند و کاربر را به هیچ‌عنوان درگیر جزئیات فوکوس، ISO و حتی HDR نکند. در ادامه می‌توانید برخی تصاویر نمونه گرفته شده با دوربین این تلفن را مشاهده کنید:

احتمالا این سوال برای‌تان پیش آمده که عبارت ClearPixel نسبت داده شده به دوربین Moto X به چه معناست. موتورولا در توضیح این کلمه اعلام کرده که این دوربین، نور بیشتری از محیط اطراف دریافت می‌کند و تصاویر واضح‌تری در حال حرکت ثبت خواهد کرد. به زبان آمار و ارقام، لنز f/2.4 و سنسور 10 مگاپیکسلی به کار رفته در دوربین پشتی این دستگاه در مقایسه با دوربین‌های RGB عادی، حدود 75 درصد نور بیشتری جذب می‌کند که نتیجه‌ی آن کیفیت بهتر تصاویر ثبت شده در محیط‌های تاریک است. البته در این میان همه چیز به همین سادگی نیست و برای تطبیق فوکوس دوربین Moto X لازم است اندکی صبر داشته باشید. در صورتی که سریعا اقدام به ثبت تصویر کنید متوجه خواهید شد که به دلیل سرعت نه چندان بالای دوربین در شناسایی محیط، نتیجه‌ی کار غیرواضح و تار خواهد شد.

جمع‌بندی

موتورولا با عرضه‌ی Moto X در سال 2013 به لطف توجه ویژه‌ی گوگل و نیز خلاقیت مثال زدنی خود، توانست بار دیگر نام خود را بر سر زبان‌ها بیاندازد. این گوشی هوشمند با تبلیغ قابلیت‌های منحصر به فرد خود، اشتیاق بالایی برای خریداران ایجاد کرد و به نوعی مسیر جدیدی برای محصولات آینده‌ی این شرکت پدید آورد. شاید اگر این کمپانی در کمتر از دو سال چندین بار دست به دست نمی‌شد اکنون می‌توانست بعنوان یکی از شاخص‌ترین تولیدکنندگان بازار مطرح باشد. در هر حال این شرکت متوجه موفقیت ضمنی محصول خود شده و نسل جدید این دستگاه را مدتی پیش با قدرت بالاتر معرفی کرد؛ دستگاهی که بعنوان الگوی اصلی نکسوس 6 مطرح شد و گوگل همچنان به آن تکیه می‌کند.

Moto X عرضه شده در سال 2013 برای مدت‌های طولانی وارد بازار ایران نشد که به همین دلیل با وجود اشتیاق ویژه‌ی کاربران به خرید این محصول، تا کنون از آن بی‌بهره بوده‌ایم. این گوشی به لطف معماری خاص پردازنده و قابلیت‌های نرم‌افزاری ویژه، به معنای صحیح کلمه هوشمندتر از بسیاری رقبای امروزی خود عمل می‌کند. اما در حال پرچمداران حال حاضر بازار از جنبه‌های مختلف سخت‌افزاری قوی‌تر از پرچمدار سال گذشته‌ی موتورولا هستند.

اگر مایل به خرید Moto X یا دیگر محصولات موتورولا هستید به وب سایت iranmotorola.ir مراجعه کنید.